چند روز پیش، یک دندان دخترم و یک لحظه آخ و یک تکه کوچک شکستگی ناشی از پوسیدگی همانا و ترس شدید ما برای چگونگی درمان در این ایام و به جان خریدن خطرات کرونا، تا اینکه یکی از دندان‌پزشکان آشنای متخصص و البته بسیار متبحر، وقت ترمیم داد و برای یک ترمیم ساده دندان Tooth restoration، بدون معالجه ریشه و بدون ترمیم هم‌رنگ و بدون ...، مبلغ ۹۳۰ هزار تومان دستمزد خواست و البته با کارتخوان و کاملا قانونی دریافت شد؛ اما می‌دانستم تعرفه دندانپزشکی اعلامی در کتاب سلامت سال ۹۹ این چنین نیست و حضرات، ضریبی به عنوان k معادل ۴۳۲۶۰ تومان دارند و هر نوع خدمت پزشکی و سلامت مضربی از همین k است. 
بیشتر بررسی کردم و متوجه شدم یک پزشک متخصص و جراح زنان و زایمان طبق همین تعرفه، برای جراحی سزارین که از جمله اعمال جراحی بزرگ و پرخطر است به میزان 40k  و برای زایمان طبیعی به میزان 50k می‌تواند دریافت کند؛ البته بیمار، با تعرفه‌های تایید شده، حداقل هفت و نیم میلیون تومان به بیمارستان پرداخت می‌کند. یعنی از کل پرداختی بیمار به بیمارستان در حالت سزارین معادل ۱۷۳۰۴۰۰ تومان و در حالت زایمان طبیعی معادل ۲۱۶۳۰۰۰ تومان سهم پزشک متخصصی است که بطور معمول حدود ۹ ماه مراقبت بارداری را از بیمار انجام داده و ریسک دیه احتمالی بیش از ۴۰۰ ملیون تومان را برعهده می‌گیرد. البته از همین رقم نیز بیمارستان درصدی به عنوان پورسانت خود که به پزشک خدمات اجازه بستری داده کسر می‌کند و رقم مالیات نیز کسر و مابقی یعنی برای سزارین رقمی حدود ۱۲۰۰۰۰۰ تومان و طبیعی حدود ۱۷۰۰۰۰۰ تومان بطور متوسط و البته بسته به نوع بیمه، بین ۶ ماه تا یکسال بعد به پزشک پرداخته میشود. 
بیمار در این اندیشه که بابت تولد فرزندش به پزشک ۷۵۰۰۰۰۰ تومان داده است و پزشک حدود یکسال بعد در بهترین شرایط بین ۱۲۰۰۰۰۰ تا ۱۷۰۰۰۰۰ تومان دریافت می‌کند که البته اضافه کنید خطاهای سهوی حسابداری بیمارستانی و ...؛ یعنی کودک متولد شده، به زبان آمده اما پزشک هنوز احتمالا دستمزد ما به ازای درمان و با ریسک دیه بیش از ۴۰۰ میلیون تومانی را دریافت نکرده است. 
اما در همین احوال، پزشکان جراحی زیبایی برای عمل زیبایی بینی nose plastic surgery حداقل ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان و برای عمل sleeve gastrectomy یا همان جراحی چاقی رقمی حداقل ۳۰ میلیون تومان و برای عمل لیپوماتیک Lipomatic  یا برداشتن چربی‌های اضافی، موسوم به پیکر تراشی حداقل ۲۵ میلیون تومان دریافت می‌کنند. 
حال در نظر بگیرید همان خانمی که برای تولد فرزندش به بیمارستان رفته بود را: معمول عرفی شده است که قبل از زایمان به آرایشگاه بانوان رفته و حداقل مبلغ ۲ میلیون تومان برای رنگ موی خود پرداخته است. 
و در مقایسه با رقم پرداختی به بیمارستان که فکر می‌کند به پزشک پرداخته، هزینه رنگ مو را زیاد نمی داند.  
بگذریم از اینکه بعضا اتاق vip گرفته و بسیار بیش از دستمزد جراح، بابت همان یک شب اتاق آذین شده به بادکنک و تزیین شده با عروسک می‌دهند. حال خود را جای بیمار بگذارید که حداقل ۷۵۰۰۰۰۰ تومان داده و تازه از نوع برخورد کادر بیمارستانی نیز ممکن است رضایت نداشته باشد و با هتل ۷ ستاره مقایسه کند یا پزشک زنان که دستمزد خود را نه با جراحان دیگر، که با آرایشگر محله شان نیز مقایسه کند، دچار یاس و سرخوردگی شده و نتیجه ای نخواهد داشت جز تمایل به زیرمیزی یا ترک خدمات درمانی و تمایل به خدمات پزشکی زیبایی در حوزه خود؛ و همه این‌ها فقط شاید یک دلیل داشته باشد: تعیین قیمت دستوری برای برخی خدمات و عدم تناسب دستمزد در خدمات مختلف پزشکی حداقل تفاوت در خدمات ضروری و زیبایی و البته بازهم بسیار متفاوت با ساده ترین خدمات همچون مشاغل آرایشگری که البته منکر لزوم آن در اقتصاد نیستم اما تناسب در اقتصاد از زمان مارکس و کینز و مارشال تا به امروز از جمله مباحث بحث انگیز بوده است. پس آقا یا خانم مسئول سلامت، باورکنید یک جای محاسبات شما می‌لنگد.

نویسنده :دکتر پرویزیان 
اقتصاد دان و تحلیل گر مسایل اقتصادی